Prymicje ks. Ireneusza
Po 18 latach mamy kapłana pochodzącego z naszej parafii! Jest nim ks. Ireneusz Kwoka, który święcenia kapłańskie przyjął w sosnowieckiej katedrze w sobotę 7 czerwca z rąk ks. bpa Grzegorza Kaszaka. Dzień później w Niedzielę Zesłania Ducha Świętego ks. Neoprezbiter odprawił uroczystą mszę św. prymicyjną. Kazanie wygłosił zaproszony na tę okoliczność zaprzyjaźniony z nim ks. Mariusz Dydak. Na swoim obrazku prymicyjnym, który jest swego rodzaju mottem całej kapłańskiej drogi, ks. Ireneusz umieścił słowa francuskiego jezuity o. Teliharda de Chardin: "Panie Ty znałeś mnie, a jednak wybrałeś. Przyjmij mnie takiego jakim jestem, i uczyń mnie takim, jakim Ty chcesz żebym był."
Nasz Rodak otrzymał również, w dniu święceń kapłańskich, dekret przydzielający mu pierwszą parafię. Zgodnie z wolą ks. biskupa jest nią parafia p.w. Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Dąbrowie Górniczej. Swoją posługę w parafii ks. Ireneusz rozpocznie końcem sierpnia. Życzymy mu wielu łask Bożych i radości płynącej ze służby Bogu i ludziom.
Poniżej zamieszczamy kilka zdjęć oraz krótki wywiad, którego ks. Ireneusz udzielił tuż przed swoimi święceniami:
Za szczególnych orędowników w niebie mojej kapłańskiej pracy uważam...
Św. Franciszka z Asyżu. Od najmłodszych lat stał się moim ulubionym świętym. To człowiek obdarzony wyjątkową wrażliwością i intuicją. Odkrywał obecność Boga w całym stworzeniu. Potrafił służyć najmniejszym dając przykład naśladowania Chrystusa ubogiego i pokornego.
Św. Jan Paweł II. To on pokazał, że kapłan dnia dzisiejszego powinien być przede wszystkim otwarty na innych. Chciałbym być księdzem, który jest z drugim człowiekiem, z akcentem na JEST – jest naprawdę obecny.
Wspólnoty i ruchy religijne, z którymi byłem / jestem związany to...
...Liturgiczna Służba Ołtarza. Służba przy ołtarzu zawsze była dla mnie bardzo ważna i starałem się podchodzić do niej bardzo sumiennie. Myślę, że ponad 15 lat służby przy ołtarzu ukształtowało moją wiarę i na pewno przyczyniło się do tego, że dziś jestem księdzem. Czas, który tam spędziłem był czasem pogłębiania relacji z Bogiem. Starałem się jak najczęściej służyć Chrystusowi. Przebywanie tak blisko ołtarza i Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie napawało mnie siłą i radością w trudnych chwilach. To wszystko wpłynęło na mój rozwój duchowy.
Okres nauki i formacji w seminarium był dla mnie...
...czasem rozwoju. Mogłem rozwijać najpierw swoja wiarę i relacje z Chrystusem, w jakiś sposób uczyć się jej na nowo i poprawiać to, co było złe. Z czasem formacji seminaryjnej wiąże się także rozwój intelektualny, zwłaszcza ten filozoficzno-teologiczny, związany z profilem studiów. W seminarium mogłem poznawać coraz bardziej samego siebie. Seminarium to także bardzo ważny czas wspólnoty – ludzi, którzy obdarzeni są powołaniem i mają wspólny cel. Taka wspólnota staje się z czasem rodziną i miejscem, w którym człowiek czuje się jak w domu.
Wzorce z parafii rodzinnej i parafii praktyk, które chciałbym zachować w swojej pracy to...
Wzór kapana, który jest autentycznym świadkiem Chrystusa, kocha drugiego człowieka – czynem, nie słowem. Towarzyszy w trudnych chwilach z pomocą i życzliwością. Ważne jest bycie z ludźmi i dla ludzi. Pozostanie mi przykład kapłana, który troszczy się o piękno liturgii, dba o przekaż Słowa Bożego, by dotarło do wielu ludzi. Ważne są także wspólnoty parafialne i zaangażowanie ich w życie parafialne.
Za priorytet w mojej kapłańskiej pracy uważam...
...troskę o powierzony mi lud. Chrystus chce, bym służył tym, do których mnie pośle i głosił im Słowo Boże. W sposób szczególny ważna jest troska o dzieci i młodzież. Bardzo istotna będzie dla mnie posługa w konfesjonale, a także towarzyszenie przy umieraniu i wspieranie chorych.
W chwilach wolnych od obowiązków duszpasterskich będę...
...uprawiał sport: biegał, pływał, jeździł na rowerze. Bardzo lubię turystykę górską. Chciałbym także kontynuować wyjazdy na spływy kajakowe.
Idealna parafia dla mnie to...
...ta do której Pan Bóg mnie pośle. Bo to On ma najlepszy plan względem mnie.
